White ଏମିତି ନୁହେଁ ଯେ ଆଭାସ ତୋ ବୁଝି ପାରେନା , ବୁଝି ପାରେ ହେଲେ ସବୁ କିଛି ବୁଝି ପାରେନା । ବହୁଥିବା ତୋର ଅଶାନ୍ତ ମନର ତରଙ୍ଗ ତ ବୁଝି ଯାଏ , ଆଖି ତୋର ପୂରା ଶାନ୍ତ ସରୋବର ବୁଝି ପାରେନା । କେତେବେଳେ କେବେ ମନ ମୋର ଖୋଜି ପାଏନା , କେତେବେଳେ କେବେ ମନ ତୋର ବୁଝି ପାରେନା । ରହି ଯାଏ କେବେ ସବୁକିଛି ବୁଝା ବାହାରେ , ସବୁ ବୁଝି କେବେ, କିଛି ବି ତ ବୁଝି ପାରେନା । ସବୁ କଥା ତୋର ଶୁଣୁ ଶୁଣୁ କେବେ, ରହିଯାଏ କେତେ ଅକୁହା, ଓଠ କୁହା ଯେତେ କବିତାରେ ଲେଖେ, ଆଖି କୁହା ବୁଝି ପାରେନା। ଅଚଲା ସଡ଼କେ ଗଡ଼ିଚାଲୁଥିବା , ଏଇ ତ ମୋର ଜୀବନୀ ମଞ୍ଚ ପଛର ଅଭିନେତା ମୁଁ, ତୁମେ ହିଁ ମୋର କାହାଣୀ । ~ଭକ୍ତ ©BP Bagh

BP Bagh

White ପୁରୁଣା ଆମର ସମ୍ପର୍କ ଯେତେ ସବୁ ଭାଙ୍ଗି ଚାଲି ଯିବେକି? ଏତେ ସଜ ହୋଇ ଆସିଗଲେ ଆଜି ସତେ ଛାଡ଼ି ଚାଲି ଯିବେ କି ?? ଆପଣ ତ ଥିଲେ ସଭାର ଭାଷଣ ନୀରବ ହେଲେ କି ଆଜି , ମିଶିକରି ଆମେ ଘର ଗଢ଼ିଥିଲେ କୁଣୁଆ ହେବେ କି ଆଜି ?? ଉପର ଠାଉରି ହସି ଦେଉଛନ୍ତି ଦୁଃଖକୁ ଲୁଚାଉଛନ୍ତି ନା ? ଲୁହଟେ କେମିତି ଆଖିରେ ନଆସୁ ସେଥିପାଇଁ ଚୁପ୍ ହେଇଛନ୍ତି ନା ? ଆଲିଙ୍ଗନ କରି ଭାବେବାନ୍ଧୁ ଥିଲେ ଛାତି ମାଡି ଚାଲି ଯିବେ କି ... ଏତେ ସଜ ହେଇ ଆସି ଗଲେ ଆଜି ,ସତେ ଛାଡ଼ି ଚାଲି ଯିବେ କି......?? ବସାବାନ୍ଧିଥିଲୁ ଅଜଣା ଗଛରେ ସାହା ଥିଲେ ଚେର ହୋଇ ସୁଖରେ ସଙ୍ଗାତ ଦୁଃଖରେ ବଇଦ ଚାଲୁଥିଲେ ଆଗ ହୋଇ । ଶିଖାଇଲେ ନିତି କେତେ ଗୀତା ଜ୍ଞାନ ସତ୍ୟର ସାହାରା କର୍ମରେ କଷଟି ଧ୍ୟାନ ଭାବର ଆହାର ଭାଷାର ସୁଆଦ ମନ ଚଢ଼େଇଟେ ଆଜି ଉଡ଼ାକି ଶିଖିଲା ଡେଣା ଭାଙ୍ଗି ଚାଲି ଯିବେ କି ? ଏତେ ସଜ ହୋଇ ଆସିଗଲେ ଆଜି,ସତେ ଛାଡ଼ି ଚାଲି ଯିବେ କି ?? କ'ଣ କହିବି ପଚାରିଲା ମୋତେ ଅବୁଝା ପିଲାଟା ସାର୍ କାଲିଠୁ ଆସିବେନି ? ଉଛୁର ମୋ ମନ ମନକୁ ବୁଝାଏ ଶାହା ନାହିଁ, ଆଉ ଉଛୁର ହେବୁନି। ଅମାନିଆ ମନ କଥାତ ମାନେନା ଫୋନ କଲେ କେବେ ଥରୁଟେ ଫୋନ ଉଠେଇବେ କି? ଅକୁହା ଭାଷାକୁ ନିଜେ ବୁଝିଯାଇ କେବେ ଥରେ ଭେଟି ଆସିବେ କି ?? ଏତେ ସଜ ହୋଇ ଆସିଗଲେ ଆଜି ,ସତେ ଛାଡ଼ି ଚାଲି ଯିବେକି ?? ପୁରୁଣା ଆମର ସମ୍ପର୍କ ଯେତେ, ସବୁ ଭାଙ୍ଗି ଚାଲି ଯିବେ କି ?? ©BP Bagh

BP Bagh

ବସା ବାନ୍ଧି ଥିଲୁ ଅଜଣା ଗଛ ରେ ସାହା ଥିଲେ ଚେର ହୋଇ ସୁଖର ସଙ୍ଗାତ, ଦୁଃଖର ବଇଦ ଚାଲୁଥିଲେ ଆଗ ହୋଇ । ଶିଖାଇଲେ ନିତି କେତେ ଗୀତା ଜ୍ଞାନ ସତ୍ୟର ସାହସ, କର୍ମର କଷଟି ରାଜି ଚଢ଼େଇ ଟି ଆଜି ଉଡ଼ାହେଲା ବୋଲି ଦେଣା ଭାଙ୍ଗି ଚାଲି ଯିବେ କି ?? ପଚାରିଲା ମତେ କୁନି ଶିଶୁ ଟିଏ କାଲିଠୁ ଆଜ୍ଞା ଆସିବେନି ?? ଅଛୁର ମୋ ମନ ,ମନକୁ ବୁଝାଏ ସାହା ନାହିଁ ଆଉ ଉଛୁର ହେବୁନି । ତଥାପି ଏ ମନ ଅମାନିଆ ,କେବେ ଫୋନ କଲ୍ ଫୋନ୍ ଉଠେଇବେ କି ?? ଏତେ ସଜ ହୋଇଇ ଆଜି ଆସିଛନ୍ତି, ଛାଡ଼ି ଚାଲି ଯିବେ କି ?? ©BP Bagh

BP Bagh

White ମହତ, ମନର ଶିଖା ବନିଯାଏ ଅଚିହ୍ନା ପଥ ବନେ ସଖା, ତୁମ ପରି ଜନାଏ ବନ୍ଧୁ ମିଳିଗଲେ ତ୍ରେତା ୟୁଗ ହୁଏ ଲେଖା ।। ©BP Bagh

BP Bagh

White ସମୟର ଘୋଡ଼ା ତ ଲଗାମ ଛଡ଼ା କେତେବେଳେ ମଧ୍ୟରାତ୍ରିର ସୁରୁଜ ତ କେତେବେଳେ ପାହାନ୍ତିଆ ତାରା l ସକାଳର ଲେଞ୍ଜରା ପୋଛୁ ପୋଛୁ, ନେଇ ଆସେ ଯୌବନର ଗୋଧୂଳି ବେଳ l ଘଣ୍ଟା ପଛରେ ଥିବା ନିରୀହ ଝିଟିପିଟି ଘଣ୍ଟାର ଧ୍ୱନିକୁ କେବଳ ସଙ୍ଗିତ ମାନି ନିଏ କିନ୍ତୁ, ସମୟର ପ୍ରତି ରୋମାଞ୍ଚିତ ପୃଷ୍ଠା ପାଇଁ ବର୍ତ୍ତମାନକୁ ପ୍ରଥମେ ଓଲଟାଇବକୁ ହୁଏ , ସେଥିରେ ହଜି ,ମନର ମନ୍ଥନୀ ଖୋଜିବାକୁ ହୁଏ l ମୁକ୍ତାକାଶର ବିହଙ୍ଗ ବାଡ଼ିର ଫୁଲସହ ଅପରିଚିତ ରହିଲେ , ହୃଦୟର ରଙ୍ଗୀନ୍ ମଞ୍ଚ ସୁଙ୍ଗନ୍ଧ ବିହୀନ ହୋଇଯିବ l ଭାସମାନ ନାଆ ହୋଇ କେତେ ଦିନ ବହିଵ କଳ୍ପନା ନଈରେ ? କୂଳ ଲାଗି ଗଲେ ସିନା ତୋଳିବ ଅସୁମାରୀ ବାଲିଘର, ନବ ଯୌବନ କାଳୀରେ ଆଙ୍କିବ ସ୍ବପ୍ନରାଇଜର ମଧୂପୁର l ଏଇ ମୋ ଘର ଯାହାର ଶୀତଳ ଅଗଣା , ନିତି ଗଣେ ଘଣ୍ଟାର ପୁରୁଣା ଟିକ୍ ଟିକ୍ ବାହାନା l ସମୟର ସେଇ ଅଥୟତା ପାଇଁ ତ ଦଳାଚକଟା , ମନ ଓ ମସ୍ତିଷ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଚିର ଘନଘଟା l ନିଶ୍ଚୟ, ସମୟ ହିଁତ ବଡ଼ ଜଞ୍ଜାଳ କିନ୍ତୁ,ସମୟ ଛଡ଼ା ହୋଇ ରହିବ କେତେ ବେଳ ? ସମୟକୁ ଅଣଦେଖା କରି କଣ ଗଢ଼ିହେବ, ବୟସର ଗୋଟେ ଅପରିବର୍ତ୍ତିନୀୟ କାଳ ? ଘଣ୍ଟା ରୁ ଓହ୍ଲେଇ ସମୟ ଯେତେବେଳେ ବୟସର ଦ୍ୱାରବନ୍ଧ ଡେଇଁ ଚାଲିଯିବ, ବସନ୍ତ ଯୁଇ ରେ ମନ ଉଷୁମ ହୋଇ ରହିପାରିବ ତ ? ଆଶାରେ ଆଶଙ୍କାର ବସା ବାନ୍ଧିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ବ୍ୟତିବ୍ୟସ୍ତ ବୟସ ବିରହ ର ଶ୍ୱେତବସ୍ତ୍ର ପିନ୍ଧିବ l ତେଣୁ ମନକୁ ଶାନ୍ତ୍ବନା ମୁକ୍ତ କରିବାକୁ ହେବ , ଅଣାକାର ମନରେ ଆକାର ବୋଲିବାର ବେଳ ଆସନ୍ନ l କୁଆଁରୀ ଜହ୍ନର ଯୋଛନାରେ ଆଶା , ଜୁଆରିଆ ବୈତରଣୀ ଗର୍ଭରେ ବହି ବହି, ଯୌବନର ଭୁଗୋଳରେ ମରୁଭୂମି ସୃଷ୍ଟି କରିବ , ନୀରବ କାକର ରାତିରେ କେବଳ ସ୍ଵପ୍ନ ରହିଯିବ ନିଦ ନାହିଁ l କଳ୍ପନାର ପ୍ରତ୍ୟାଶୀତ ମନୋରମ ଛବିଟେ ପାଇଁ, ମନ ମାଟି ଲେପୁ ଲେପୁ ,ଛୋଟ ଛୋଟ ଗୋଡ଼ି ବୟସର ସମତଳ ଭୂଇଁରେ ଛିଦ୍ର ଆଣି ଦେବା, ଅଧା ଗଢ଼ଣର ଦେହ ସାଜିବ ଚିତ୍ର ନଈର ମୂର୍ତ୍ତୀ ନାଉରୀ l ଫେଣ୍ଟୁଥିବା ମନକୁ ଅନ୍ଧାର ମୁକ୍ତ କରିବାର ସମୟ ଏଇ ନହେଲେ, ହୃଦୟର ଅଧାଲିଭା କୋହ , ଯୌବନ ର ଜଳନ୍ତା ନିଆଁ ପାଇ ଦେହକୁ ଆଶାନଈ ରେ ଦାହ କରି ଦେବ ।। ©BP Bagh

BP Bagh