मैत्रीण जवळची तुला मानले होते ते निभावले मी मनापासुनी नाते नेहमी तुझ्या मी मदतीसाठी आलो मग सांग कुठे मी चुकलो का तुझे वागणे सतत बदलते आहे हा अबोला तुझा मला खटकतो आहे मोकळेपणाने विचार ये तू सारे ते प्रश्न तुला पडणारे म्हणतेस जरी विश्वास तुझ्यावर आहे मग मनी तरीही शंका कसली आहे मी सांगत आलो तुलाच सगळे काही काहीच लपवले नाही ये बोलू आपण दोघे शांतपणाने होईल मळभ बघ दूर मनीचे त्याने काळजी सखे मज तुझी वाटते आहे तू सांग खरे जे आहे शंकेला नात्यामध्ये स्थान नसावे विश्वासाचे कोंदण नात्यास मिळावे संवाद मोकळा दोघांमध्ये व्हावा नात्यात गोडवा यावा ©जितू

जितू

White छोटेसे हे गाव आमचे नदीकिनारी वसलेले सभोवताली लक्ष ठेवण्या डोंगर असती बसलेले सायंकाळी नदीकिनारी आवडते मज फिरायला जाउन तेथे जरा एकटे झाडाखाली बसायला नसतो कोलाहल कुठलाही शांत वाटते खूप इथे अनेक वेळा डोळे मिटुनी बसुन राहतो मीच तिथे कानावरती पडतो केवळ खळखळाट त्या पाण्याचा सुखद वाटतो थंडगार मज स्पर्श वाहत्या वाऱ्याचा अंतर थोडे चालुन जाता मंदिर आहे स्वामींचे सायंकाळी तिथे चालते कीर्तन त्यांच्या नामाचे रोज आरती असते तेथे मेळा जमतो भक्तांचा ऐकू येतो नाद दूरवर मंदिरातल्या घंटांचा सुंदर दिसतो परिसर सारा मावळतीच्या किरणांनी किती वेळ मी पहात बसतो दृश्य मनोहर नयनांनी एक वेगळी गूढ आर्तता मनास माझ्या सुखावते पुन्हा पुन्हा येण्यास इथे मन मलाच माझे खुणावते ©जितू

जितू