"#@ମୋ ସୁନା ଭାଉଜ @# ପନତକାନି ରେ କର ତୁମେ ନିଜର ସତେ କି ଯଶୋଦା ମାଆ, ଭୁଲିବି କେମିତି ତୁମ ସ୍ନେହ ପ୍ରିତି ତୁମେ ମୋ ଶୀତଳ ଚନ୍ଦ୍ରମା । ମାପି କି ପାରିବି ଆଉ କହାସାଥେ ମୁଁ ତୁମର ଗେହ୍ଲା ଧନ, ଯେବେ ସ୍ନେହ କର ନିଜଠୁ ଅଧିକ ମୁଁ ଭାବେ ତୁମ ସନ୍ତାନ । ପର ଜନ୍ମରେ ଥିଲା କି ସମ୍ପର୍କ ଏ ଜନ୍ମ ରେ ହେଲ ନିଜର, କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ତୁମର କରିବେନି ହେଲା କରିବନି କେବେ ପର । କାହାପାଇଁ ଆଉ ମନ୍ଦିର ମୁ ଯିବି ତୁମେ ମୋ ଜିଅନ୍ତା ଦେବୀ, ଭାଇ ମୋର ପିତା ତୁମେ ମୋର ମାତା ପୂଜିବି ତୁମକୁ ନୀତି । ଚରଣ ଯୁଗଲେ ଥିବି ମୁଣ୍ଡପାତି ଦେବ ମୋତେ ସ୍ନେହ ,ଶ୍ରଦ୍ଧା, ତୁମ ଆର୍ଶିବାଦେ ହେବି ମୁଁ ବଡ଼ ମୋ ମନେ ଦେବନି ବାଧା । ମୋ ଦୁଃଖରେ ଦୁଃଖୀ ହୋଇଥାଅ ମୋ ସୁଖ ରେ ହୁଅ ସୁଖି, ନୁହେ କି ତୁମେ ମୋ ଯୋଶୋଦା ମା ' ହୋଇନ ପାରିଲେ ଦେବକୀ । ଭଲପାଇବା ରେ ବାନ୍ଧି ରଖିଥିବ ହେଲେ ମୁଁ ଯେତେ ଦୁଷ୍ଟ ସବୁବେଳେ ମତେ ଶିଖାଉ ଥିବ କହିବାକୁ ସଦା ମିଷ୍ଟ । ©Iswar Meher"