ये सर्द सुनहरी सुबह है, और સ્મૃતિ દટાઈ ગઈ તો ખરી, પણ મરી નહીં.
કરમાઈ જાણે એક કળી, પણ ખરી નહીં.
માળીને ક્યાં ખબર છે, ફાવ્યો ન અમને બાગ,
લીધા અછડતાં શ્વાસ, હવાઓ ભરી નહીં.
તમને ઉદાસ જોઈ, બદલવો પડ્યો વિચાર,
મારા દુ:ખોની વાત મેં તમને કરી નહીં.
ઝીલી લીધી ક્ષણો કોઈ, છૂટી ગઈ અમુક.
પ્રત્યેક વેદનાની મેં ગઝલો કરી નહીં.
ખંખેરતા જણાયું, અલગ છે દરેક દુ:ખ,
રેતી ખરી ગઈ અને માટી ખરી નહીં.
છે સ્વર્ગ ને નરકરૂપે બે જેલ તેં રચી,
મૃત્યુ પછી ય કેદ થવાનું, બરી નહીં !!!
રઈશ મણિયાર...✍️
©D M Mali
Continue with Social Accounts
Facebook Googleor already have account Login Here