फार महत्वाचं आहे माझ्यासाठी तुझं माझ्या आयुष्यात असणं तुझ्यासोबत असताना आवडतं मला तुझं हसणं तुझं रुसणं तुझं लाजणं... फार काही अपेक्षा नाहीत मला तुझ्याकडून काहीही झालं तरी हवंय फक्त तुझं असणं तू नसलीस जर आयुष्यात माझ्या तर नेहमीच खात राहील मला तुझं नसणं... तू आहेस तर सगळं असल्यासारखं वाटतं तुला नाही माहित किती महत्वाचं आहे तुझं असणं तुझ्या असण्याने माझं आयुष्य पूर्ण आहे तू नसशील तर ते नेहमीच राहील अपूर्ण... रुप अनं शरीर बघून नाही पडलो प्रेमात तुझं मन च आहे तसं प्रामाणिक अनं देखणं हसणं तर तुझं फार च आवडतं मला पण त्याहूनही आवडतं मला तुझं माझ्यापुढे हक्काने रुसणं.... ©अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

मला कायमचं गमवायचंय? बघ तुला जमेल काय? माझ्याशिवाय आयुष्य? बघ तुला करमेल काय? हृदय माझं शरीर दुसऱ्याचं बघ मन भरेल काय? विचार माझा कायम डोक्यात डोकं काम करेल काय? स्वप्न माझे सत्यात दुसरंच झोप तुला लागेल काय? माझ्याशिवाय आयुष्य.. बघ तुझं भागेल काय? अख्ख आयुष्य पडलंय पुढे आठवणीत जगणं जमेल काय? गमावशील मला जर कायमचं माझं अस्तित्व कुठेतरी उरेल काय? ©अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

स्वभावाच्या प्रेमात पडला की चेहरा आपोआप सुंदर वाटायला लागतो... आणि चेहरा सुंदर वाटायला लागला की, प्रेम आपोआप वाढतो.. ©अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

बोहोत रोया मैं दुनिया के आगे बस तेरे आगे रोना बाकी हैं मैंने सबका होकर देख लिया बस आपका होना बाकी हैं | अब बोहोत हो गया दुनिया के आगे रो रो कर बस आपको देखना बाकी हैं जिस जिसको समझा मैंने अपना उनका मुझे अपना समझना बाकी हैं | बोहोत मिले हैं ताने लोगोंसे बस आपसे ठोकर खाना बाकी हैं समझ गयी अगर सच्चा प्यार आप मेरा कभी तो बस आपको मुझे अपनाना बाकी हैं | ©अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

एकदा माझ्याही मनातून विचार करून बघ ना तुला माझ्या मनातलं सगळं गुपित कळणार सहजपणे बोलायला तुला काहीच जरी वाटत नसलं तरी एकदा बघ माझ्या मनातली वेदना नक्की कळणार... तुला वाटत असेल वेगळे झालो की सगळे प्रश्न सुटतील पण तेव्हा तर अजून वेदना मिळणार झालोच जर एकमेकांपासून वेगळे कायमचं तेव्हा मात्र प्रत्येक क्षणी मृत्यू ची अनुभूती मिळणार... मला नाही माहिती तुझ्या मनात नेमकं काय? कदाचित दूर झाल्यानंतर च तुला माझं प्रेम कळणार असेल तेव्हा तुझ्याकडे सगळं काही सोयीचं पण तेव्हा मात्र मीच तुझ्याजवळ नसणार... आहोत तोपर्यंत सोबत राहू बोलल्याने नाही होत दूर गेल्याशिवाय विरहाच्या वेदना कशा कळणार विरहाच्या भयापेक्षा नकळत आलेली मृत्यू बरी हे फक्त अडकलेलं जीव सोडून गेल्यानंतरच कळणार... मला नाही माहिती तुझ्या आयुष्यात प्रेमाची परिभाषा काय मला तर कायमचे एकत्र आल्याशिवाय मोक्ष नाही मिळणार तुला नसेल कदाचित भय लग्नानंतरचं मला तर क्षणोक्षणी फक्त यातनाच मिळणार... लग्नाशिवाय प्रेमाला अर्थ आणि शेवट नाही हे केल्याशिवाय तुलाही कसं कळणार? तू जरी धीर देत जाशील दूर मला सोडून मला नाही माहिती त्यानंतर माझ्या आयुष्यात काय उरणार??? ©अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

White तसा तर परिवार,नातलग हे सगळ्यांनाच लागू असतं, मग प्रश्न एकालाच का? म्हणून,आपलं प्रेम मिळवण्याची जिद्द असली पाहिजे.. आपल्या प्रेमासाठी लढता आलं पाहिजे.. मिळालेलं प्रेम कायम निभावता आलं पाहिजे.. प्रेम तर कुणीही करत असतो, पण आपल्या प्रेमाची मिसाल जगाला देता आली पाहिजे.. तुम्ही तुमच्याजवळ आहे तरीही जर त्यापेक्षा अजून चांगलं शोधायचा प्रयत्न करत असाल,एखाद्याला फसवत असाल, तर मी प्रेम का केलं? हे स्वतःच्या मनाला विचारता आलं पाहिजे.. एखाद्यावर निःस्वार्थ प्रेम करता आलं पाहिजे, एकवेळ एकटं राहील पण दुसऱ्याच्या आयुष्यात जाणार नाही आणि येऊ पण देणार नाही, असं स्वतःला ठाम निर्णय घेता आलं पाहिजे.. आपल्याला प्रेम झालं असताना, त्यापेक्षा सरस शोधून जोडीदार बनवत असू तर आधी असलेलं प्रेम नाही तर आकर्षण होतं, हे समजून घेता आलं पाहिजे.. शेवटी प्रेम खरं असेल तर आपलं करता आलं पाहिजे.. कितीही काहीही झालं तरी एकवेळ मरेपर्यंत एकटं राहील पण आपण दुसरीकडे जायला नको पाहिजे.. माझं मत आहे, खरं प्रेम असेल तर लग्न झालंच पाहिजे.. कारणे सांगून कुणी दूर जात असेल तर ते नातं मग तिथेच थांबवलं पाहिजे.. आणि कोणाच्या बंधनात राहण्यापेक्षा किंवा कोणाला बंधनात ठेवण्यापेक्षा सगळं विसरून आपला मार्ग एकदाचा मोकळा केलंच पाहिजे.. ©अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

फार महत्वाचं आहे माझ्यासाठी तुझं माझ्या आयुष्यात असणं तुझ्यासोबत असताना आवडतं मला तुझं हसणं तुझं रुसणं तुझं लाजणं... फार काही अपेक्षा नाहीत मला तुझ्याकडून काहीही झालं तरी हवंय फक्त तुझं असणं तू नसलीस जर आयुष्यात माझ्या तर नेहमीच खात राहील मला तुझं नसणं... तू आहेस तर सगळं असल्यासारखं वाटतं तुला नाही माहित किती महत्वाचं आहे तुझं असणं तुझ्या असण्याने माझं आयुष्य पूर्ण आहे तू नसशील तर ते नेहमीच राहील अपूर्ण... रुप अनं शरीर बघून नाही पडलो प्रेमात तुझं मन च आहे तसं प्रामाणिक अनं देखणं हसणं तर तुझं फार च आवडतं मला पण त्याहूनही आवडतं मला तुझं माझ्यापुढे हक्काने रुसणं.... ©अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

मला कायमचं गमवायचंय? बघ तुला जमेल काय? माझ्याशिवाय आयुष्य? बघ तुला करमेल काय? हृदय माझं शरीर दुसऱ्याचं बघ मन भरेल काय? विचार माझा कायम डोक्यात डोकं काम करेल काय? स्वप्न माझे सत्यात दुसरंच झोप तुला लागेल काय? माझ्याशिवाय आयुष्य.. बघ तुझं भागेल काय? अख्ख आयुष्य पडलंय पुढे आठवणीत जगणं जमेल काय? गमावशील मला जर कायमचं माझं अस्तित्व कुठेतरी उरेल काय? ©अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

स्वभावाच्या प्रेमात पडला की चेहरा आपोआप सुंदर वाटायला लागतो... आणि चेहरा सुंदर वाटायला लागला की, प्रेम आपोआप वाढतो.. ©अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

बोहोत रोया मैं दुनिया के आगे बस तेरे आगे रोना बाकी हैं मैंने सबका होकर देख लिया बस आपका होना बाकी हैं | अब बोहोत हो गया दुनिया के आगे रो रो कर बस आपको देखना बाकी हैं जिस जिसको समझा मैंने अपना उनका मुझे अपना समझना बाकी हैं | बोहोत मिले हैं ताने लोगोंसे बस आपसे ठोकर खाना बाकी हैं समझ गयी अगर सच्चा प्यार आप मेरा कभी तो बस आपको मुझे अपनाना बाकी हैं | ©अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

एकदा माझ्याही मनातून विचार करून बघ ना तुला माझ्या मनातलं सगळं गुपित कळणार सहजपणे बोलायला तुला काहीच जरी वाटत नसलं तरी एकदा बघ माझ्या मनातली वेदना नक्की कळणार... तुला वाटत असेल वेगळे झालो की सगळे प्रश्न सुटतील पण तेव्हा तर अजून वेदना मिळणार झालोच जर एकमेकांपासून वेगळे कायमचं तेव्हा मात्र प्रत्येक क्षणी मृत्यू ची अनुभूती मिळणार... मला नाही माहिती तुझ्या मनात नेमकं काय? कदाचित दूर झाल्यानंतर च तुला माझं प्रेम कळणार असेल तेव्हा तुझ्याकडे सगळं काही सोयीचं पण तेव्हा मात्र मीच तुझ्याजवळ नसणार... आहोत तोपर्यंत सोबत राहू बोलल्याने नाही होत दूर गेल्याशिवाय विरहाच्या वेदना कशा कळणार विरहाच्या भयापेक्षा नकळत आलेली मृत्यू बरी हे फक्त अडकलेलं जीव सोडून गेल्यानंतरच कळणार... मला नाही माहिती तुझ्या आयुष्यात प्रेमाची परिभाषा काय मला तर कायमचे एकत्र आल्याशिवाय मोक्ष नाही मिळणार तुला नसेल कदाचित भय लग्नानंतरचं मला तर क्षणोक्षणी फक्त यातनाच मिळणार... लग्नाशिवाय प्रेमाला अर्थ आणि शेवट नाही हे केल्याशिवाय तुलाही कसं कळणार? तू जरी धीर देत जाशील दूर मला सोडून मला नाही माहिती त्यानंतर माझ्या आयुष्यात काय उरणार??? ©अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

White तसा तर परिवार,नातलग हे सगळ्यांनाच लागू असतं, मग प्रश्न एकालाच का? म्हणून,आपलं प्रेम मिळवण्याची जिद्द असली पाहिजे.. आपल्या प्रेमासाठी लढता आलं पाहिजे.. मिळालेलं प्रेम कायम निभावता आलं पाहिजे.. प्रेम तर कुणीही करत असतो, पण आपल्या प्रेमाची मिसाल जगाला देता आली पाहिजे.. तुम्ही तुमच्याजवळ आहे तरीही जर त्यापेक्षा अजून चांगलं शोधायचा प्रयत्न करत असाल,एखाद्याला फसवत असाल, तर मी प्रेम का केलं? हे स्वतःच्या मनाला विचारता आलं पाहिजे.. एखाद्यावर निःस्वार्थ प्रेम करता आलं पाहिजे, एकवेळ एकटं राहील पण दुसऱ्याच्या आयुष्यात जाणार नाही आणि येऊ पण देणार नाही, असं स्वतःला ठाम निर्णय घेता आलं पाहिजे.. आपल्याला प्रेम झालं असताना, त्यापेक्षा सरस शोधून जोडीदार बनवत असू तर आधी असलेलं प्रेम नाही तर आकर्षण होतं, हे समजून घेता आलं पाहिजे.. शेवटी प्रेम खरं असेल तर आपलं करता आलं पाहिजे.. कितीही काहीही झालं तरी एकवेळ मरेपर्यंत एकटं राहील पण आपण दुसरीकडे जायला नको पाहिजे.. माझं मत आहे, खरं प्रेम असेल तर लग्न झालंच पाहिजे.. कारणे सांगून कुणी दूर जात असेल तर ते नातं मग तिथेच थांबवलं पाहिजे.. आणि कोणाच्या बंधनात राहण्यापेक्षा किंवा कोणाला बंधनात ठेवण्यापेक्षा सगळं विसरून आपला मार्ग एकदाचा मोकळा केलंच पाहिजे.. ©अश्लेष माडे (प्रीत कवी )

अश्लेष माडे (प्रीत कवी )