"অক্ষমতা ----------------- ভৰষাৰ বাবে মোৰ ওচৰলৈ নাহিবা, মোৰ বাহু দুটা দুৰ্বল আৰু ভৰ ধৰি ৰাখিবলৈ অক্ষম, মোৰ হৃদয় কঠিন আৰু ভগ্ন, মোৰ চকু দুটা গভীৰ আৰু ঠাণ্ডা। জ্ঞানৰ পোহৰ বিছাৰি মোৰ ওচৰলৈ নাহিবা, মই সমাধান জানো বুলি ধৰি নলʼবা, তোমাৰ দৰেই ময়ো হেৰাই গৈছো ধূসৰ ৰঙৰ এই নিৰাশাৰ দেৱালবোৰত। শক্তি লাভৰ বাবে মোৰ ফালে নাচাবা, কাৰণ মোৰ শক্তি বহু আগতেই পলাই গৈছে, মোৰ সৰি পৰা চকুলোৰ দৰে, মোক এৰি থৈ । কথাবোৰ শুনাবলৈ মোৰ ফালে নাহিবা, মোৰ কাণে শ্ৰৱণ ক্ষমতা হেৰুৱাইছে, অন্তহীন কঠোৰ শব্দৰে মোৰ কাণ এতিয়া বন্ধ। হাত আগবঢ়াবলৈ মোৰ ফালে নাচাবা, দিনৰ পোহৰৰ পৰা আৰু বাস্তৱৰ পৰা নিজকে সুৰক্ষিত কৰি মই আঁতৰত লুকাই আছোঁ। মোৰ ওচৰলৈ সহানুভূতিৰ বাবে নাহিবা, মোৰ হাতত এটা খালি পিয়লা, ঢালি দিবলৈ এতিয়া মোৰ এটোপালো তেজ নাই। উত্তৰ বিচাৰি মোৰ ওচৰলৈ নাহিবা, কাৰণ মই বুজি নাপাওঁ জীৱনটো কেনেকৈ ইমান নিষ্ঠুৰ হ’ব পাৰে, যিয়ে ভগ্ন মানুহক ধ্বংস কৰে। কোনো কাৰণতে মোৰ ওচৰলৈ নাহিবা, অনুগ্ৰহ কৰি মোক এৰি দিয়া, মোৰ অতীতৰ ভুলবোৰ পাহৰি যাওঁ, মোৰ ভৱিষ্যত অজ্ঞাত হৈ থাকক, মই বেদনাৰ আড়ম্বৰত লুকাই থাকোঁ, বিক্ষিপ্ততাই ঔষধ দিয়ক আৰু মোৰ মনটো মোৰ জীৱনৰ পৰা আঁতৰাই পেলাওক । - সীমান্ত মিশ্ৰ ©Simanta"