आई...!
जिवापाड जपणारी, निस्वार्थ पणे प्रेम करणारी, प्रतेक माऊली असते.
तिच्या ममतेची पाझर, तिच्या स्पर्शानेच जानंवु लागते.
ती आपल्या सर्व कर्यशालित पूर्णाहता निपुण जाते,
न मागताच सर्व काही देऊन टाखते.
तिच्या प्रतेक गोष्टीत मुलांनचा थोडा का होईना आठ्हास दडलेला असतो.
तिच्या मामतेच्या पांघरुणात आमचा हि जीव अडकलेलाच असतो.
पुरंन्हता तिला समजणे जरा कठीण असते,
कारण तिच्या व्यथानचे कीर्तन एक गुपित रहस्यंच म्हणावे.
तिच्या साठी करू तेवढं कमी आहे.
तिच्या वीणा तर जीवनच है अपूर्ण आहे..!
©Gayatri Modhave
आई...!
जिवापाड जपणारी, निस्वार्थ पणे प्रेम करणारी, प्रतेक माऊली असते.
तिच्या ममतेची पाझर, तिच्या स्पर्शानेच जानंवु लागते.
ती आपल्या सर्व कर्यशालित पूर्णाहता निपुण जाते,
न मागताच सर्व काही देऊन टाखते.
तिच्या प्रतेक गोष्टीत मुलांनचा थोडा का होईना आठ्हास दडलेला असतो.
तिच्या मामतेच्या पांघरुणात आमचा हि जीव अडकलेलाच असतो.
